17 listopada 1988 roku uchwałą Rady Pedagogicznej postanowiono podjąć starania o nadanie Zespołowi Szkół Zawodowych nr 2 w Jarocinie imienia oraz powołano Komitet Organizacyjny obchodów 25-lecia istnienia szkoły. 26 stycznia 1989r. Rada Pedagogiczna uchwaliła upoważnienie dla dyrektora szkoły o wystąpienie do Ministra Edukacji Narodowej o nadanie imienia ZSZ nr 2 w Jarocinie inż. Eugeniusza Kwiatkowskiego. Nastąpiło to w dniu 1 czerwca 1990r.
Nietuzinkowa postać inżyniera Eugeniusza Kwiatkowskiego kojarzy się nierozerwalnie z budową Gdyni. Jednak inż. Eugeniusz Kwiatkowski to także wybitny chemik, ambitny polityk II Rzeczpospolitej, twórca programu antykryzysowego w Polsce w latach trzydziestych, doskonały znawca stosunków gospodarczych polski dwudziestolecia międzywojennego, gorący orędownik budowy morskiej potęgi Polski, wreszcie autor wielu prac poświęconych polskiej ekonomice.
Jako najwybitniejszy polityk gospodarczy II Rzeczpospolitej znalazł własną drogę do Polski Ludowej, reprezentując cenne wartości przedwojennej polskiej inteligencji. Cechował go głęboki patriotyzm, poczucie odpowiedzialności za losy kraju. Służył Polsce swoją wiedzą, konkretnymi działaniami na rzecz poprawy sytuacji gospodarczej. Nie zawsze był jednak doceniany. Mimo wielkiego wkładu na rzecz odbudowy i zagospodarowania polskiego Wybrzeża został zmuszony do przejścia na emeryturę.
Eugeniusz Felicjan Kwiatkowski urodził się 30 grudnia 1888r. w Krakowie w rodzinie inteligenckiej o pochodzeniu szlacheckim. Miał starszego brata Romana oraz dwie siostry – Janinę i Zofię. Dzieciństwo spędził w majątku Czernichowice , a od 1902r. pobierał naukę z Gimnazjum O.O. Jezuitów w Bękowicach pod Chynowem. Tam 27 maja 1907r. otrzymuje świadectwo dojrzałości z odznaczeniem . Dalszą naukę kontynuował w latach 1907-1910 na wydziale Chemii Technicznej Politechniki Lwowskiej, a 3 sierpnia 1912r. otrzymał w Monachium dyplom inżyniera chemika.
27 września 1913r. poślubił we Lwowie Leokadię Glazer, z którą miał syna Jana oraz dwie córki – Annę i Ewę.
W początkach 1923r. Ignacy Mościcki powołał Eugeniusza Kwiatkowskiego na stanowisko dyrektora technicznego Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Chorzowie. Po przewrocie majowym Mościcki zarekomendował Kwiatkowskiego na stanowisko ministra przemysłu i handlu w II rządzie Kazimierza Batla (do 4 grudnia 1930r.). Sprawując je utrwalił się przede wszystkim dzięki budowie portu w Gdyni. W 1931r. Eugeniusz Kwiatkowski objął stanowisko dyrektora naczelnego Państwowej Fabryki Związków Azotowych w Mościcach. Ten rok zapisał się także wydaniem najpoważniejszej pracy: „Dysproporcje. Rzecz o Polsce przeszłej i obecnej”.
13 października 1935r. Eugeniusz Kwiatkowski otrzymał nominacje na stanowisko ministra skarbu i wicepremiera do spraw gospodarczych w rządzie Mariana Zyndram-Kościałkowskiego. Pełnił ją do 30 września 1939r., przyczyniając się do powstania planu budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego. Lata okupacji spędził na internowaniu w Rumunii. Po wojnie wrócił do kraju i został Delegatem Rządu Jedności Narodowej do Spraw Wybrzeża (1945-1948) W 1948r. został przeniesiony na emeryturę. Zamieszkał w Krakowie, gdzie zmarł 22 sierpnia 1974r. Pochowany został w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Rakowieckim. Mszy żałobnej w Katedrze Wawelskiej, gdzie trumna ze zmarłym została wystawiona, przewodniczył Karol Wojtyła.
